Internet magazin za liberalnu Srbiju
Konzervativizam nije nikada posmatrao pojedinca ni kao mogućeg piona drugih ljudi, ni kao deo opšteg kolektiviteta u kojem bi se zanemarivala njegova uzvišenost i odvojeni identitet. Tokom istorije, pravi konzervativizam bio je podjednako u ratu kako sa autokratama, tako i sa „demokratskim“ Jakobincima.
Jedna metafora kao podsećanje na kulturološki potisnutu istinu da svaka vlast izopačuje ljude, a apsolutna vlast apsolutno izopačuje.
Tokom mog odrastanja u bivšoj Jugoslaviji, Tito je dekretom policije i voljom proleterskih brigada postao najveći i najdraži sin jugoslovenskih naroda. A pogledajmo Reganov legat, on je spontano postao najveći sin svih ljudi u svetu kojima je stalo do individualnih sloboda i pravne zaštite od volje većine.
Košmar ili negativna utopija o svetu koji, zbog globalizacije, gubi svoju lingvističku i kulturnu šarolikost i postaje kulturna svojina Sjedinjenih Američkih Država, nije ekskluzivni domen levičarskih političara koji se nostalgično osvrću ka Marksu, Maou, ili Če Gevari. Ovaj delirijum progonjenosti — podstaknut mržnjom i zavidljivom zlobom prema severnoameričkom džinu — primetan je i u razvijenim zemljama sa visokom kulturom, i ne samo u jednom političkom sektoru, levici, nego i u centru i na desnici.
Informacije o političkoj situaciji u Sjedinjenim Državama koje čitam u srpskoj štampi imaju jedan zajednički imenitelj: za one koji šalju te izveštaje činjenice nisu od značaja.
Obeležavajući stogodišnjicu rođenja Berija Goldvotera (1909–1998). Katalaksija objavljuje njegov slavni govor iz 1964. godine povodom nominacije za predsedničkog kandidata Republikanske partije.
Prenosimo polemiku koja se razvila na stranicama "Danasa" povodom teksta Ivana Jankovića "Levičarske zablude o SAD"
